In augustus ben ik gestart met de deeltijd opleiding HBO ICT aan Fontys Hogeschool te Eindhoven. Al heel lang speelde ik met het idee om weer met een HBO opleiding te starten maar in de zomer van 2020 heb ik me dan toch eindelijk ingeschreven. Voorafgaand dat ik me heb in geschreven voor deze opleiding heb ik een zoektocht gehad. En het heeft wel even geduurd voordat ik uiteindelijk weer wilde gaan studeren. Dit verhaal laat ik voor nu achterwegen omdat ik vooral in wil gaan op het studeren en hoe ik hiermee omga. Maar mocht hier interesse in zijn, laat het me vooral weten via een DM op Instagram of in de reacties. Misschien dat ik hier dan ooit nog een blog over schrijf.

Er is niemand die tegen mij zegt dat ik mijn bed uit moet komen

Wat ze zeggen over dat het heel lastig is om weer te gaan studeren na lang werken is helemaal waar. Het is enorm pittig en het vraagt veel zelfdiscipline. Zeker een deeltijdstudie waarbij ze je volledig vrijlaten. Daarnaast is studeren in deze tijd extra moeilijk. Er is niemand die tegen mij zegt dat ik mijn bed uit moet komen om mijn opdrachten af te maken, niemand die erop aanstuurt dat ik achter loop en niemand die zeg dat ik moet studeren voor een bepaalde toets of examen. Als ik hierop terugkijk heb ik het onderschat hoeveel tijd en vooral ook energie hierin gaat zitten. Anderzijds had ik me hier nooit op kunnen voorbereiden en ben ik enorm trots dat ik gestart ben en vooruit blijf gaan.

Inmiddels zit ik al een paar weken in het tweede semester. En het gaat super goed. Er zijn momenten geweest dat ik thuis flink aan het vloeken was en met de opleiding wilde stoppen omdat het allemaal zo heftig was. Dit meende ik natuurlijk niet maar soms zit je zo enorm in je emotie dat je er helemaal klaar mee bent. En ook dat is helemaal prima. Soms moet je even al je frustraties en irritaties kwijt voordat je weer verder kunt gaan. In het begin vond ik het nog even zoeken met bepaalde dingen. Bijvoorbeeld als je vastliep op een opdracht, alles is online maar je wilt niet direct alles bij de docent neerleggen of de betreffende docent reageert niet. Contact zoeken met medestudenten is in deze tijd ook lastiger. Inmiddels hebben we een projectgroep opgestart waarin we vragen aan elkaar kunnen stellen of onze frustraties kunnen uiten. Dat scheelt al zoveel, hierdoor krijg ik het gevoel dat ik er niet alleen voorsta. Eerlijk is eerlijk bij Fontys zijn ze niet heel erg goed in consequent een planning maken en deze ook communiceren. Zo kreeg ik een halfuur voor mijn eerste les van semester 2 te horen dat semester 2 pas 2 weken later startte en zo zijn er nog tal meerdere voorbeelden. Wellicht dat dit door de nieuwe opleidingsvorm komt maar ik denk dat zeker in deze tijd iedereen het wel fijn vindt om in ieder geval te weten waar je aan toe bent.

Wat mij heel erg helpt is mijn zorgen te uiten. Voor mij persoonlijk weet ik dat ik het liefst zo goed mogelijk wil presteren, duidelijkheid wil hebben en een strak schema. Als iets niet helemaal lukt zoals ik het voor ogen heb, dan kan ik gefrustreerd raken. Wat ik heel erg tijdens deze tijd leer is dat het open bespreken met anderen heel erg helpt. Ik kreeg al snel te horen dat anderen ditzelfde ook ervaren of in het verleden hadden gehad en dat het een normale reactie is. En een keer een punt minder is ook geen ramp het gaat er uiteindelijk om dat je je diploma haalt en hoe dat gebeurd, er zal niemand zijn die dat ooit aan je gaat vragen.